پروبیوتیک ها چگونه از سرطان پیشگیری می کنند؟

پژوهش های اولیه در مورد اثر پروبیوتیک ها روی سرطان، امیدوار کننده بوده است. برای مثال، در یک سری آزمایش، دو گروه از موش های آزمایشگاهی با عوامل سرطانزا تغذیه شدند اما فقط به یکی از گروه ها پروبیوتیک دادند. مشخص شد در این گروه برخلاف گروه دیگر که پروبیوتیک مصرف نکرده بودند، سرطان گسترش پیدا نکرد.

اثرات ضد سرطان پروبیوتیک ها ممکن است به دلیل افزایش تولید اسید های چرب کوتاه زنجیره باش. بوتیرات یکی از اسیدهای چرب کوتاه زنجیره است که از رشد سلول های سرطانی جلوگیری می کند و باعث تحریک فعالیت نوعی آنزیم می شود که خود به عنوان یک سیستم سم زدا برای ترکیبات مضر عمل می کند.

مبارزه با سرطان کولون:

سرطان کولون دومین سرطان کشنده است. نتایج تحقیقاتی حیوانی و آزمایشگاهی نشان می دهد که پروبیوتیک ها با کم کردن سلول های توموری و جلوگیری از و آزمایشگاهی نشان می دهد که پروبیوتیک ها با کم کردن سلول های توموری و جلوگیری از افزایش تعداد آن ها، احتمال بروز سرطان کولون را کاهش می دهد.

شواهد اولیه گویای آن است که لاکتوباسیل ها و بیفیدوباکتریوم ها با جلوگیری از بروز جهش در ژن، احتمال ایجاد سرطان را کاهش می دهند. حیواناتی که لاکتو باسیلوس ها رامنوسوی جی جی دریافت کرده بودند، فعالیت آنزیم های باکتریایی در آن ها کاهش یافته بود. این آنزیم ها نقش اساسی در بروز سرطان دارند.

داده های به دست آمده از مطالعات انسانی بیشتر حالت تصادفی دارند و تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود که آیا پروبیوتیک هها احتمال ابتلا به سرطان کولون را کاهش می دهند یا فقط سرعت پیشرفتشان را کم می کنند. با این حال، نتایج سه تحقیق انجام شده نشان می دهد که پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها در درمان و پیشگیری از سرطان کولون موثرند.

نتایج تحقیقاتی که در مجله American Journal of Clinical Nutrition  منتشر شد، نشان می دهد مصرف غذاهای غنی شده با پروبیوتیک و پری بیوتیک باعث کاهش نشانگرهای خاص سرطان کولون در افراد مبتلا به این بیماری شده است. این تحقیق شواهد مستقیم دیگری ارائه داده که نشان می دهد ترکیب پروبیوتیک و پری بیوتیک برای بیماران مبتلا به سرطان کولون مفید است.

تحقیقات بر روی انسان ها غالبا چندین سال به طول می انجامد. یکی از راه های سریع ارزیابی اثر بخشی درمان، استفاده از نشانگرهای زیستی  (شاخص های سلولی یا مولکولی که به صورت عینی قابل شمارش اند) برای مشخص کردن سطح متابولیت های سمی است. این متابولیت ها مواد مضری هستند که بر اثر فعالیت طبیعی بدن حاصل می شوند. تحقیقی که با این روش در بلژیک انجام شده، نشان می دهد مصرف هریک از پروبیوتیک ها یا یک پری بیوتیک باعث کاهش سطح نوع خاصی از متابولیت های سمی می شود.

بالاخره اینکه، پژوهشی در اروپا انجام شد که در آن یک گروه انسانی به مدت هشت هفته مخلوط پروبیوتیک یا پری بیوتیک دریافت کردند. میزان آسیب DNA و سرعت تکثیر سلول های بافت پوششی کولون در این گروه نسبت به گروه شاهد که پروبیوتیک یا پری بیوتیک دریافت نکرده بودند، کاهش یافته بود. علاوه بر آن، در نمونه مدفوع گروهی که پروبیوتیک دریافت کرده بودند نشانه هایی وجود داشت که بیانگر خطر پایین ابتلا به سرطان بود.

سرطان مثانه:

سرطان مثانه بسیار شایع است و معمولا سرعت عود بالایی دارد. نتایج یک پژهش بالینی انجام شده روی بیماران مبتلا به سرطان مثانه که به آن ها پروبیوتیک داده شده بود، نشان داد دوره ی زمانی ای که بیمار فاقد علائم بیماری است با مصرف پروبیوتیک ها افزایش می یابد.

درمان سرطان دهانه ی رحم:

درمان سرطان دهانه رحم معمولا در مراحل اولیه با جراحی و در مراحل پیشرفته با شیمی درمانی و پرتو درمانی انجام می شود. در پژوهشی که روی 228 زن مبتلا به سرطاندهانه رحم صورت گرفت مشخص شد که نرخ زنده ماندن افرادی که به مدت بیش از 4 سال از پروبیوتیک استفاده کرده بودند به 69% رسید ، در حالی که این میزان در افرادی که پروبیوتیک مصرف نکرده بودند 46% بود.

جلوگیری از پیشرفت سرطان ریه:

تحقیقات اولیه نشان داده است که پروبیوتیک ها نمی توانند بروز و شیو سرطان ریه را کاهش دهند، اما به نظر می رسد در کند کردن سرعت پیشرفت آن موثر باشند. رشد سلول های سرطانی در افرادی که ویتامین K2 دریافت کرده بودند کند تر از افرادی بود که این ویتامین را مصرف نکرده بودند.