قند خون بالا می تواند سبب پیدایش تغیراتی در رگ های کوچک بدن از جمله رگ های چشم شود.
انواع درگیری چشم در دیابت عبارتند از :
آب مروارید(کاتاراکت)
آب سیاه (گلوکوم) و از همه مهمتر ایجاد تغییراتی در شبکیه چشم (رتینوپاتی) و ماکولوپاتی مسلم است در صورتی که قند خون به خوبی کنترل شود، تا حد زیادی می توان از بروز عوارض چشمی دیابت جلوگیری کرد و یا آن را یه تعویق انداخت.
حتی اگر این مشکلات پیش آمده باشد با کنترل خوب قند خون سرعت پیشرفت بیماری چشمی کاهش می یابد.
بیماران دیابتی می بایست معاینه چشمی شامل بررسی دقیق و کامل داخل چشم و شبکیه را هر سال توسط فوق تخصص شبکیه انجام دهند اگر اختلال شبکیه زود تشخیص داده شود معمولا درمان با لیزر و آمپول آواستین تزریق داخل چشمی (VEG anti F) یا کورتون یا تزریق هر دو معمولا موفقیت آمیز است و خطر از دست دادن بینایی را کاهش می دهد.
در حال حاضر اکثر افراد دیابتی با سابقه 20 سال دیابت با کنترل بد قند خون دچار تغییرات در شبکیه چشم خود بوده و تعدادی از آن ها احتیاج به لیزر درمانی دارند.
نوسان شدید قند خون باعث آسیب به چشم و دیگر اعضاء می شود و عقیده چشم پزشکان بر این است که قند خون می بایست با هموگلوبین ای وان سی (Hb /A1C) کنترل گردد تا چشم آسیب کمتری ببیند و با توجه به آمار گرفته شده در آمریکا بیمارانی که نزدیک بینی بالای 6 دارند خیلی کمتر به رتینوپاتی مبتلا می شوند و در این بیماران پرده شبکیه با توجه به نزدیک بینی کشیده تر می شود و احتیاج کمتری به خونرسانی دارد.
نکته مهم اینکه با کنترل صحیح قند خون می توان مشکلات بینایی را کاهش داد.
عوامل خطر:
عواملی نظیر قند خون بالا، فشار خون بالا ، عدم کنترل چربی خون ، اختلالات خونی و حاملگی در آسیب دیدگی مویرگ های خونی که خون را به شبکیه می رسانند موثر است.
علائم و نشانه ها :
اغلب در مراحل اولیه رتینوپاتی بیمار هیچ گونه علائمی مبنی بر وجود بیماری شبکیه حس نمی کند تا زمانی که بیماری پیشرفت کند در نهایت افراد مبتلا به رتینوپاتی دیابتی در صورت عدم درمان دچار تاری دید و نابینایی می شوند. از آنجا که کاهش بینایی به صورت تدریجی و درطولانی مدت می باشد (به جز در موارد خونریزی و پارگی شبکیه که مرکز بینایی را درگیر کند.) بیمار ممکن است چندان توجهی نکند لذا انجام مکرر معاینات چشمی برای مبتلایان به دیابت مشخص می شود.
